Als een koning zijn kostbaarste parel die aan een gouden ketting om zijn hals hangt is vergeten. Is hij haar dan ook kwijtgeraakt?
In zeker opzicht is zijn vergeten een kwijtraken, totdat hij ontdekt dat hij niets is kwijtgeraakt en dat er dus ook niets te zoeken en te vinden is.
Wat een mens zoekt is pas te vinden als zijn 'zoeken' ophoudt.
Zoals iedere vraag naar wie of wat je bent nooit opgelost kan worden. Tenzij je beseft dat jij als vrager zelf het antwoord bent.
Zolang de zoeker niet beseft dat hij zelf 'het gezochte' is kan het Zijn niet in hem samenvallen.
Hij die zoekt, zoekt altijd vanuit een beperking en vindt dan ook beperking.
Hij gaat opnieuw op zoek waardoor zijn onvrede alleen maar groter wordt.
Wat je werkelijk bent is vrijheid, je zoekt niets, je vindt niets.
Alleen door verkregen inzicht kan al het zoeken worden opgegeven, omdat je volledig hebt doorzien dat jij zelf het gezochte bent.
De zoeker is verdwenen, wat gevonden wordt is de Parel die aan de ketting om de nek van de koning hangt en die dus nooit is kwijtgeraakt. De kostbare parel in het hart van ieder mens. Die koning, dat ben jij. En de parel is de godsvonk in je eigen hart.
- Geïnspireerd door het lied van de parel en het woud der inwijding van Marcel messing -
